خانواده درمانی یک رویکرد درمانی است که با تمرکز بر خانواده به عنوان یک واحد درمانی، به افراد کمک می‌کند تا روابط خود را با دیگران بهبود دهند و مشکلات روانشان را حل کنند. در این روش درمانی، فرد به عنوان جزء یک خانواده در نظر گرفته می‌شود که سیستمی اجتماعی است که با همکاری و تعامل میان اعضای آن، تحت تأثیر قرار می‌گیرد.

از آنجا که تغییرات ایجاد شده در الگوهای ارتباطی در خانواده سبب به وجود آمدن تعارضات گسترده‌ای در اعضای خانواده می‌شود، خانواده درمانی اهمیت بسیار زیادی برای بهبود ارتباطات و حل مشکلات عمیق دارد. در واقع خانواده درمانی معرف نوعی تغيير الگو است كه اعضای خانواده را مورد بررسی خود قرار داده و برای تفسیر داده‌های مربوط به آن، از روش‌های جدید استفاده می‌کند. در خانواده درمانی، فرد نه تنها به عنوان یک شخص، بلکه به عنوان عضوی از خانواده خود مورد بررسی و درمان قرار می‌گیرد.